Code for Green

Odnosi się do ilościowych i prawnie wiążących celów redukcji emisji gazów cieplarnianych, które dotyczą krajów rozwiniętych wymienionych w Załączniku I do Konwencji. Zgodnie z Protokołem z Kioto, cele te nakładają ograniczenia na poziom emisji, którego nie można przekroczyć w określonym okresie.

W procesie design thinking odgrywa kluczową rolę w iteracyjnym doskonaleniu rozwiązań. Proces ten obejmuje pięć głównych etapów: empatię, definiowanie problemu, generowanie pomysłów, prototypowanie i testowanie. Na każdym z tych etapów feedback pomaga zespołowi zrozumieć, co działa, a co wymaga poprawy. Oto, jak informacja zwrotna jest wykorzystywana na poszczególnych etapach:

• Empatia: Feedback od użytkowników i interesariuszy pomaga zespołowi lepiej zrozumieć ich potrzeby, oczekiwania i problemy, które chcą rozwiązać.
• Definiowanie problemu: Feedback pozwala zespołowi upewnić się, że dobrze zrozumieli istotę problemu, na którym chcą się skupić. Opinie innych mogą pomóc w precyzyjniejszym sformułowaniu wyzwań.
• Generowanie pomysłów: Podczas burzy mózgów feedback od członków zespołu i interesariuszy może pomóc w ocenie i wyborze najbardziej obiecujących pomysłów do dalszego rozwijania.
• Prototypowanie: Szybkie tworzenie prototypów i uzyskiwanie na nie feedbacku pozwala na szybkie identyfikowanie wad i mocnych stron rozwiązań. Informacja zwrotna pomaga zespołowi w nanoszeniu poprawek i udoskonalaniu prototypów.
• Testowanie: W tym etapie feedback od użytkowników końcowych jest kluczowy. Użytkownicy testują rozwiązania, a ich opinie pomagają zespołowi zrozumieć, jak rozwiązanie sprawdza się w praktyce i jakie modyfikacje są potrzebne.

Dzięki regularnemu zbieraniu i analizowaniu feedbacku, zespół pracujący w procesie design thinking może iteracyjnie udoskonalać swoje rozwiązania, zwiększając szanse na stworzenie produktów i usług, które rzeczywiście spełniają potrzeby użytkowników.

Przekonanie, że przyroda ma wartość tylko w kontekście korzyści, jakie przynosi ludziom. Przykładem może być las, który jest ceniony głównie za drewno, które dostarcza, lub za rekreacyjne możliwości, które oferuje.

To organ międzyrządowy zrzeszający naukowców z całego świata. Powstał w celu zapewnienia decydentom niezbędnej wiedzy naukowej z zakresu zmian klimatu. IPCC utworzono w 1988 r. pod auspicjami Programu Środowiskowego Organizacji Narodów Zjednoczonych (UNEP) i Światowej Organizacji Meteorologicznej (WMO). Zespół opublikował dotąd pięć raportów podsumowujących oraz 10 raportów specjalnych, z których ostatni ukazał się w 2018 r. IPCC nie prowadzi własnych badań naukowych, ale ocenia powstałe już publikacje. Zespół składa się z trzech grup roboczych: Grupy I, zajmującej się badaniem fizycznych zasad zmian klimatycznych, Grupy II, badającej wpływ, wrażliwość i adaptację do zmian klimatycznych oraz Grupy III badającej metody łagodzenia zmiany klimatycznych. W 2007 r. IPCC oraz były wiceprezydent USA Al Gore zostali uhonorowani Pokojową Nagrodą Nobla.

To proces powtarzania określonych działań w celu stopniowego doskonalenia rozwiązania problemu lub osiągnięcia pożądanego rezultatu. W kontekście nauczania i projektowania iteracja oznacza ciągłe wprowadzanie drobnych zmian, testowanie ich, ocenianie wyników i na tej podstawie dokonywanie dalszych ulepszeń. Iteracyjny proces pozwala na systematyczne zbliżanie się do optymalnych rozwiązań poprzez uczenie się na błędach i eksperymentowanie z różnymi podejściami.